Né à Liège, 15/04/1905
Décédé à Kongolo, 1/01/1962
Nationalité: belge
Profession à Orly (Grignon): 8/09/1925
Sous-diaconat à Chevilly: 19/12/1931
Diaconat à Chevilly: 10/07/1932
Prêtrise à Chevilly: 2/10/1932
Consécration à l'apostolat à Chevilly: 9/07/1933
Voeux derniers à Gentinnes: 8/09/1929

Le Père Joseph Postelmans, typiquement liégeois, avait fait ses études secondaires à Cellule en France. Ordonné prêtre le 2 octobre 1932, il s'était consacré à l'apostolat des Noirs le 09/07/1933, à Chevilly. De 1927 à 1929, il avait passé deux ans à Gentinnes comme professeur de sixième latine.
Arrivé en 1934 à Kindu, il s'y révélait d'emblée comme entraîneur de jeunes. Nous le trouvons en 1936 à Kongolo, chargé des écoles et économe, au temps du Père Ferry, un des fondateurs de la mission. Mais il parcourait aussi la grande brousse... Sa bicyclette était légendaire : il fonçait, la tête baissée, comme les coureurs, battant tous les records, pour le plus grand plaisir des petits noirs. Comme économe, il excella toujours dans l'art de joindre les deux bouts ; et l'on disait de lui que, dans ce domaine, "il faisait bien noir là où il se perdait". A la fin de la guerre, il est économe sur la sainte colline d'Ankoro-Sacré-Cœur. Il prend la succession du P.Bonenberger à la mort tragique de celui-ci (péri dans un accident d'avion).
Le P. Joseph était de type emballant. Malgré ses 57 ans, alerte comme à 20 ans, en perpétuel mouvement. Sa voix était chaude, bien timbrée, vibrante : il n'avait que faire de micro ou de porte-voix. Il aimait dérider ses confrères par ses vieilles rengaines liégeoises. De Liège, il maniait le dialecte avec une saveur toute spéciale.
Citoyen de la Cité ardente, ardent lui-même jusqu'au bout dans son travail apostolique, il a dû aussi présenter au Christ un sacrifice ardent d'amour au jour de l'immolation.

---

Uit de "Postiljon", déc. 1998
Pater Postelmans werd te Luik geboren op 15 april 1905. Als knaap ging hij naar het patronaat van de St Remacle parochie en aan de onderpastoor vertelde hij dat hij priester wilde worden. De onderpastoor was verbaasd en had dit niet verwacht van deze rumoerige jongen uit een volkse achterbuurt. Toen een pater Spiritijn op missiezondag in St Remacle kwam preken, sprak de onderpastoor over dit geval. Zo kwam Joseph in contact met de Congregatie van de H. Geest. Hij werd naar het kleinseminarie van Cellule (in Frankrijk) gestuurd.
In 1924 begon Joseph Postelmans zijn noviciaat in Orly (Fr.). De verdere opleiding tot het priesterschap werd onderbroken door een periode van twee jaren waarin hij onderwees in de apostolische school van Gentinnes (1927-1929).
De studies van de theologie deed hij in Chevilly (Fr.), waar hij op 20 oktober 1932 priester gewijd werd (op 2 oktober ?)
In 1933 reisde hij af naar Congo. Zijn eerste post was Kindu, waar hij met de lagere school belast werd. Hij schreef dat hij er zich echt gelukkig voelde als jonge missionaris tussen de jeugd. Maar toch ging zijn voorkeur naar het apostolaat in de brousse.
Aan dit verlangen werd voldaan in 1936 toen hij naar Kongolo verplaatst werd. Naast taken in school en economaat vervulde hij vooral de taak van broussepater. Per fiets peddelde hij lustig langs de hobbelige, stofferige of modderige paadjes en in zijn enthousiasme brak hij alle snelheidsrecords van zijn voorgangers, tot grote pret en bewondering van de negerjongens. Als econoom kende hij de kunst om telkens weer de twee eindjes van het jaar aan elkaar te knopen.
In 1948 werd hij naar Ankoro gezonden om er Pater Bonenberger te vervangen, die in een vliegtuigongeval om het leven was gekomen.

In de jaren 1950 - 1952 hielp hij de confraters bij de stichting van de nieuwe missiepost in Budi.
Tenslotte keerde hij terug naar Kongolo waar hij met Pater Vanduffel werkzaam was in de nieuwe parochie van de cité Kangoy en de omliggende brousse.
Niettegenstaande zijn 57 jaar was Pater Joseph nog altijd zeer levendig en actief. Een luidspreker had hij niet nodig: met zijn warme en krachtige stem vulde hij zonder moeite elk kerkgebouw.
Op nieuwjaarmorgen 1962 zat hij met zijn confraters opgesloten in de gevangenis. Vanuit zijn cel riep hij hun met zijn sonore en welluidende stem een zalig en gelukkig nieuwjaar toe. Enkele uren later werd Joseph Postelmans samen met zijn 19 confraters neergeschoten. Zo ging deze trouwe dienaar, na 27 jaar missie-apostolaat besloten met het offer van zijn leven, de heerlijkheid van de Heer binnen.